Οι αποκαλύψεις των New York Times που δείχνουν την επιρροή Ερντογάν στον Τραμπ.
Το 2016, ο Τούρκος ισχυρός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε από τον τότε αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, να στηρίζει ομοσπονδιακούς εισαγγελείς που ερευνούσαν μια τουρκική τράπεζα για οικονομικά εγκλήματα και να παραδώσει στις τουρκικές αρχές έναν αντιφρονούντα κληρικό που ζούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, του Φετουλάχ Γκιουλέν.
Τα αιτήματα φαίνεται πως έμειναν στο μυαλό του Μπάιντεν ακόμα και όταν απευθύνθηκε δημόσια σε δημοσιογράφους, εξηγώντας ότι, στις ΗΠΑ, το σύστημα δικαιοσύνης δεν λειτουργεί έτσι. «Υποψιάζομαι ότι είναι δύσκολο για τον κόσμο να καταλάβει είναι ότι ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρή είναι η χώρα μου, τόσο ισχυρός είναι ο Μπαράκ Ομπάμα ως πρόεδρος, δεν έχει καμία εξουσία σύμφωνα με το Σύνταγμά μας να εκδώσει κανέναν», εξήγησε ο Μπάιντεν σε δημοσιογράφους. «Μόνο ένα ομοσπονδιακό δικαστήριο μπορεί να το κάνει αυτό. Κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Αν ο πρόεδρος το έπαιρνε αυτό στα χέρια του, αυτό που θα συνέβαινε θα ήταν να κατηγορηθεί για παραβίαση του διαχωρισμού των εξουσιών».
Ωστόσο η συνέχεια, υπό άλλο πρόεδρο, είναι διαφορετική. Οι New York Times έκαναν μια ολοκληρωμένη έρευνα σχετικά με τις επιτυχημένες προσπάθειες του Ερντογάν να «στρατολογήσει» ανώτερους αξιωματούχους της διοίκησης Τραμπ στο διεφθαρμένο σχέδιό του.
Τα σκάνδαλα τείνουν να είναι περίπλοκα και μπερδεμένα, ειδικά σκάνδαλα που αφορούν τράπεζες. Αλλά αυτό είναι εξαιρετικά απλό. Τα βασικά του στοιχεία είναι τα εξής:
1) Το υπουργείο Δικαιοσύνης διώκει οικονομικά εγκλήματα μιας τουρκικής τράπεζας.
2) Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ερντογάν, ζήτα από τον Τραμπ να διακόψει την έρευνα.
3) Ο Τραμπ έχει λάβει -προσωπικά- περισσότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια σε πληρωμές από επιχειρήσεις στην Τουρκία όσο είναι πρόεδρος.
4) Δύο γενικοί εισαγγελείς που είναι πιστοί του Τραμπ, ο Μάθιου Γουίτακερ και ο Γουίλιαμ Μπαρ, και οι δύο πίεσαν τους ομοσπονδιακούς εισαγγελείς να ρίξουν στα μαλακά την Τουρκική τράπεζα.
Οι Times προσθέτουν πολλές νέες λεπτομέρειες για αυτό το τελευταίο σημείο, κάτι που αποτελεί ακόμη ένα πλήγμα για όποιον ήλπιζε ότι ο Μπαρ θα μπορούσε να διατηρήσει κάποιο σεβασμό για το κράτος δικαίου. «Στα μέσα Ιουνίου 2019, όταν ο [Τζέφρυ] Μπέρμαν συναντήθηκε με τον κ. Μπαρ στην Ουάσινγκτον, ο γενικός εισαγγελέας ώθησε τον κ. Μπέρμαν να συμφωνήσει ώστε να επιτρέψει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης να αποσύρει της κατηγορίες εναντίον των κατηγορουμένων και να τερματίσει τις έρευνες για άλλους υπόπτους συνομωσίας» αναφέρουν οι Times. Όταν ο Μπαρ απέλυσε στη συνέχεια τον Μπέρμαν, ο οποίος αντιστάθηκε στην πίεση που του ασκήθηκε, αξιωματούχοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης ανέφεραν ότι το πείσμα του στην υπόθεση της Τουρκίας ήταν «βασικός λόγος για την απομάκρυνσή του».
Πηγή: https://www.huffingtonpost.
